Woedend op Valentijn

Direct en online communiceren heeft meer nadelen dan voordelen, blijkt uit een voorval op Valentijnsdag. Op de dag van de liefde, maakt dit me woedend! Het verpestte de dag van een vriendin. Want zij ontving wel een heel dubieus Valentijns-cadeau. Net als ik houd zij van schrijven, maar zij doet dat vooral in een wekelijkse blog. Bloggen is heerlijk, maar zelf geef ik toch nog vaak de voorkeur aan het toevertrouwen van mijn schrijfsels aan het papier.

Er is een ongeregelde, maar trouwe correspondentie gaande tussen mij en de genoemde jonge, maar helaas zieke vrouw. Ik lees haar stukjes online op haar blog en reageer dan persoonlijk via mail. We doorliepen ruim 5 jaar geleden samen een nazorgtraject en werden daar lotgenoten genoemd. Buiten het schriftelijk contact, heb ik haar in al die tijd maar twee keer live ontmoet.

Karolien is opnieuw ziek geworden en de prognose is slecht. Ze heeft een Facebookpagina en zoals gezegd een eigen blog. Ze beschrijft op een geweldig positieve manier haar wel en wee gedurende haar ziekteproces. Bovendien is het voor haar een manier om twijfels van zich af te schrijven en gedachten en gevoelens een plek te geven. Schrijven werkt voor haar therapeutisch.

Zowel zij als ik werkten voorheen in het onderwijs, zij op een basisschool, ik in het voortgezet onderwijs. Energiegebrek en terugkerende ongemakken en de zogenaamde ”late klachten” sneden voor beiden “de weg naar de top” af. Na een paar jaar na de ziekte te veel boven haar macht te hebben gewerkt, is ze afgekeurd. Ze heeft daarmee wat tijd gekocht voor haar twee opgroeiende jongens. Het schrijven geeft haar afleiding en nog een beetje zin in het leven.

Op deze voor haar pijnlijk startende Valentijnsdag bekijkt ze haar Facebookpagina. Ze vraagt zich direct af of het digitale universum alwetend is. Wat is er aan de hand? Het populaire Facebook dat net als Google volgens efficiënte algoritmes en  zoek- en koppelstrategieën werkt, geeft haar een advies. De grootste online boekhandel publiceert een advertentie op haar blogpagina voor een boek met de titel: ‘Opruimen voor je dood gaat.’

Ik word woedend als ik dit in haar blog lees en besluit de klantenservice van deze zaak aan te schrijven. Het antwoord dat ik binnen een paar uur via de mail krijg is: ,, Als bedrijf kunnen we hier helaas niet zoveel aan doen. Het helpt wel als u zoveel mogelijk cookies verwijdert en uw geschiedenis blijft wissen’’.

Dat van die cookies geloof ik wel, maar Karoliens geschiedenis is zelfs met chemo niet meer te wissen.

*******